BİR DOKTORUN GÖZÜNDEN

Öncelikle merhaba çok değerli okuyucular,yeni bir yazı ve bu yazıda çok değerli bir mesleği yerine getiren doktorlarımızın bu zorlu süreçte neler yaşadığını,neler ile karşı karşıya kaldığını ve bir doktorun gözünden hastalar hakkındaki sohbetimizi siz değerli okuyucular ile paylaşacağım.

Samimi sıcakkanlı,içten ve güler yüzlü bir karşılamanın ardından Dr.Demet hanım ve Dr.Hande hanım ile sohbetimize başladık.

-Efendim doktor olmaya nasıl karar verdiniz diye ilk sorumu sorunca....

-Dr.Demet sözlerine şöyle başlıyor lise yıllarında öyle bir düşüncem yoktu üniversite sınavında aldığım puan çok yüksek olunca özellikle çevremin dershane hocalarımın yönlendirmesi ile tercih yaptım.

-Dr.Hande ise sözlerine şu şekilde başlıyor ben aslında diş hekimliği istiyordum fakat puanım yüksek gelince işler değişti ayrıca atanması daha garanti olduğundan yazdım.Annem de diş hekimliği istiyordu daha az yorulmamı istediği için nöbetin olmamasından dolayı ve diş hekimlerine sorunda tıp yaz demesiyle de tercihimi tıp olarak belirledim.

-İkinci sorum da ilk atandığınız zaman ilk görev yerindesiniz ilk hastanızı muayene ediyorsunuz ne hissettiniz....

-Dr.Demet sözlerine offf diyerek başlıyor ve gülerek korku diyor,ilk atandığım yer Hakkari/Çukurca genel atamada acil servis olarak belli oldu ve acil servis benim korkulu rüyam bir doktor abimin aklını uyarak yazdım.Babam ile beraber ilçeye gittik hemen apar topar belgeleri teslim ettik,yol kapalı ilçe de doktor yok acilde de supraventriküler taşikardili bir teyze,hemşireler hocam bir hasta var supraventriküler taşikardili bir teyze acilde yatıyor kolumda çantam üzerimde hırkam hızlıca acile indim açıkçası endişe ..... Neyse teyzenin çarpıntıları azaldı endişem geçti açıkçası ilk tecrübem korku oldu acaba ben yeterli miyim diye düşündüm.

-Dr.Hande rahat bir şekilde ben Toplum Sağlık Merkez'ine atandığım içim rahattım daha rahat oldu bizde genelde ilaç yazdırma gibi olduğu için rahattı ama ilk deneyimin asker muayenesiydi bir hastalığı var mı yok mu şeklinde belirtip hastahaneye yönlendiriyordum.Açıkçası TSM'de kağıt işleri ile uğraştırıcı şeyler oluyordu,belirli haftalar da bilgilendirme broşürleri dağıtıyorduk.Peki hocam sizin ilk geldiğiniz günü iyi hatırlıyorum Tıbbi Genetik'e poliklinikte peki ilk gününüzde ilk hastanızda bir şey hissettiniz mi ? korku belirdi diyerek başladı söze Dr.Hande çok tedirgin olduğum zamanlar oldu,eksikliğimi farkettim eve gittiğim zaman evde eksiklerimi gidermek için çalışıyordum.

-Üçüncü sorum da hem üniversite hayatı hemde mesleğe başladıktan sonraki bu evrelerde çalışma hayatınızdan memnunmusunuz......

-Dr.Demet sözlerine şöyle başlıyor staj kısmında işin aslını asistan yaptığı için hocaların gözünde bir vasfın yok öğrenmeye açsın ama bir iş verilmiyordu intörnlüğe geçince biliyoruz muamelisi yapıldı o şekilde devam ettik.

-Dr.Hande sözlerine şöyle başlıyor intörnlüğe kadar siz seçilmiş insanlarsınız siz şöylesiniz böylesiniz,altıncı sınıfa bir geldik hastayı gezdirmeye çıkarıyorsun hastanın tomografisi çekilecek başında bekliyorsun yine kağıt kürek işleri şeklinde oluyor diyorsun ki kendi kendine bize bu zaman kadar böyle davranılmamıştı ama intörnlük kısmı ikimiz içinde güzeldi memnunduk.

-Dörtüncü sorum da çevrenizdeki insanların tıp kazandıktan sonra ve şuan doktorluk esnasında sizlere karşı bakışı nasıl oldu....

-Dr.Hande, işte soruyorlar ne okuyorsun tıp okuyorum dediğimde vaaaay şeklinde tepkiler veriyorlar,bide ben biraz küçük gösteriyorum bundan dolayı okuyormusun diye soruyorlar yok doktorum çalışıyorum diyorum aa aa öyle mi şeklinde tepkiler alıyorum gıpta ile bakıyorlar saygı duyuyorlar.

-Dr.Demet bu her anlamda geçerli akrabalar olsun çevre olsun güzel tepkiler veriyorlar aynı şekilde kıskananlar da oluyor gayet normal ayrıca okurken torbaları döküyorlar ilaçları gösteriyorlar tahlil sonucu atanlar oluyor yani genel olarak gurur duyuyorlar... Dr.Hande ekliyor özellikle kendi kanından olmaya bilir ama yenge enişte tarafı falan kıskanmalar daha çok oluyor.

-Beşinci sorum da hastaları tedavi edince hastalığa çözüm bulunca ne hissediyorsunuz......

-Dr.Demet bize çok geri dönüşler oluyor aslında rotasyonlar tüm hastalar ile karşılaşıyoruz ve tedaviden önce ilgili olunca hastalar sürekli senden muayene olmak istiyor,numaranı almak istiyor sürekli seni görmek istiyor hatta benden sezeryan olmak isteyen hasta bile oldu ilk görev yerimde insanlar o kadar bana güveniyordu çocuk,cildiye vs. polikliniklerine gidip reçete yazdırdığın da bana gelip gösteriyorlardı sence doğru mu yazmışlar şeklinde bende işin uzmanı o doktordur ben onun kadar bilmem diye ekleyip hastayı yollardım.Doktorun güler yüzlü olması hastayı çok etkiliyor.

-Dr.Hande bizde tedavi kısmı yok fakat kromozom sonuçlarına bakıyorum genetik olarak bir durum yok genetik olarak sorun yok gayet iyi diyorum hasta Allah razı olsun ne muradınız varsa versin hocam şeklinde güzel tepkiler veriyor.

-Altıncı sorum da bu mesleğin size avantajı ve dezavantajı ne oldu.....

-Dr.Demet ölümü gördüğümüz için soğuk kanlı olduk ailede biri öldü veya kanser oldu mu biraz vurdum duymaz durumlar olabiliyor,duygusuz oldum ve sabır o kadar çok hasta dinlediğim için artık sabır tahammülüm azalıyor.

-Dr.Hande hayatı kaçıyorsun özellikle TUS sınavı sürecinde içine kapanıyorsun sürekli ders çalışıyorsun o süreçte dez avantajından biri de bu olabilir.Avantajı da statün oluyor ama para konusunda malesef hakettiğimizi alamıyoruz Dr.Demet kasım nöbet paramız hala yatmadı alamadık üniversitenin parası yok diye dışarıdan ne kadar doktor olsak da bizlerde işçiyiz keşke zamanında alsak layıkıyla alsak asgari ücrete göre iyiyiz 24 saat nöbet,8 saat mesai üzerine nöbet artı mesai 36 saati buluyor bunun karşılığı bu olmamalı ... Dr.Hande uykundan feragat ediyorsun,ailenden feragat ediyorsun,kendinden feragat ediyorsun bide çocuğun olduğunu düşün o süreçte herkese aynı güler yüzü göstermeye çalışıyorsun maddi olarak karşılığı bu değil.Avantajı genel olarak kendine saygınlığın artıyor.Statün artıyor bir yere gidince saygı duyuluyor ama bir hakim savcı kadar değildir.

-Yedinci sorum da meslek den dolayı psikolojik yada stres oluyor mu hayatınızda.....

-Dr.Demet çok stresli bir meslek hata yapmamak için çok dikkatli olmak zorundayız bu yüzden stres çok oluyor hele ki sabırsız hasta olunca bu ekstra artıyor.Psikolojik bir durum yaşamadım.

-Dr.Hande biz de pek stres olmuyor ama yine de testler uzun süre olunca tanı koyucaksın şüphelendiğin şeylerden testler istiyorsun çıkmayınca bu kez farklı testler istiyorsun bunlar olabilecek durumlar bunlar fakat hastayı bir daha beklet bir daha beklet durumlardan dolayı stres oluyor.

-Sekizinci sorum da acı bir gerçek söz konusu olan doktora karşı şiddette hasta yakını veya hastanın sizlere karşı fiziksel yada sözlü saldırısı oldu mu....

-Dr.Demet fiziksel ve sözlü saldıraya uğramadım ama kadın doğum polikliniğinde çok sıra olduğunda sancısı olan bir hastaya yardımcı olmak istedim muayeneye alıcam kadın çocuğuma bir şey olursa seni yaşatmam falan şeklinde tehditler yağdırıyor dedim  bayan ben kadın doğumcu değilim size yardımcı olmaya çalışıyorum hala ileri geri konuşuyor bende bakmıyorum git doktorun baksın diyip bakmadım,doktorun böyle bir hakkı var ölecek hasta haricinde tabi ki hasta seçme hakkı var aynı zaman da insanlarında doktor seçme hakkı var sadece çok ağır hastalar haricinde bu dediklerim,bir iki düşüncesiz insan çıkıyor malesef bu durumlarda.Özellikle bazı erkekler evinde eşine bağırıyor çağırıyor ve dövüyor aynısını bize de yapacağını sanıyor,tepki gösterince karşısında doktor olduğunu anlıyor utanıyor,pişman oluyor hatta özür dileyende oluyor.

-Dr.Hande ise benim pek olmadı genetik de sıkıntı pek olmuyor sadece testler uzun çıkınca bazen sıkıntı oluyor açıklama yapınca anlaşıyoruz genelde.

-Dokuzuncu sorum  sağlık da şiddet çok oluyor sizler karşılaşmamış olabilirsiniz ama ülkemiz de bir çok doktor şiddete maruz kalıyor nasıl önleyebiliriz bu şiddeti....

-Dr.Demet doktorlar keşke bu kadar değersizleştirmeseydiler bunun aslında filmlerin,dizilerin çok etkisi oluyor bir bakıyorsun filmde hasta yakını direk doktoru dövüyor birazda sosyal medyanın etkisi de var.

-Dr.Hande biraz da sistemin etkisi var yaptırımlar çok az ceza sistemi ağır olsa aslında bunlar bu kadar rahat davranamazlar....Dr.Demet sağlık da hizmet çok artı herkes rahatlık ile ulaşabiliyor fakat devlet büyüklerinin sağlık ücretsiz diye meydanlar da rahatlıkla diyor ama hasta ya giriş açınca hasta tepki gösteriyor hani ücretsizdi diye tepki gösteriyor.Eczaneye gidiyor muayene parasıyla karşılaşıyor  hastahaneye gelip bize ahkam kesiyorlar.Bizim vergilerimizle doktor oldunuz sözü söyleniyor halbuki ben belki onun maaşı kadar vergi veriyorumdur.

-Onuncu sorum da sizden sonra doktor olmak isteyen insanlara ne gibi tavsiyelerde bulunmak istersiniz......

-Dr.Demet ve Dr.Hande gülerek seçmesinler diyerek şaka yapıyorlar.Ve her ikisi  şu şekilde ekliyor gerçekten hayallerindeki meslek bu ise seçsinler çünkü yeri geliyor saatlerce uykusuz kalıyoruz saatlerce ayakta kalıyoruz hastalara karşı sabırlı olmaya çalışıyoruz güler yüzlü olmaya çalışıyoruz,aslında okullarındaki rehber öğretmenlerin hastahanelere geziler düzenleyerek artısı ile eksisi ile göstermeleri gerekiyor bu şekilde onlar açısından daha etkileyici olacaktır.Meslek zor,zor olduğu kadar güzelde bizim mesleğimiz huysuz ve tatlı kadın gibi aslında bir kadın doğuma yada genel cerrah ile konuşsan neler neler anlatır ağzın açıkta kalır ve yazmasınlar gibi tepkiler çok alırlar.

Hatta yanımızda çalışan sekreterler malesef yetersiz eğitimsiz keşke çalıştıkları bölüm ile ilgili eğitim alsalar bize sekreter işi yaptırmasalar hastalara daha fazla yoğunlaşırız,benim sekreterim sadece giriş açıyor diyor Dr.Demet reçetemi de ben yazıyorum notumu da ben yazıyorum kısacası tüm işi ben yapıyorum keşke hastaya bu süreyi ayırsam .....

Son olarak riskli,yıpratıcı,stresli çalışma saatlerimiz çok yoğun sağlık da şiddeti ekleyince  çekilmez durum oluyor ama iyi niyetli hastalar gelince onlar dengeliyor bu durumu,bundan dolayı eve gidince rahat gidiyorum.Bazı insanlar var çok bilmiş insanlar oluyor internetten kendi hastalığının teşhis etmeye çalışıyorlar onlara diyeceğim şey bize ihtiyaçları yok zaten yaşları geçmemiş ise bence tıp okusunlar onlar çok üstün zekalı insanlar biz boşuna altı yıl okumuş oluyoruz onların karşısında diyerek ironı yapıyor Dr.Demet ve Dr.Hande....

Bu sıcak samimi konuşmalarından dolayı Dr.Demet YILMAZ ve Dr.Hande KULAK hanıma teşekkürlerimi bir borç bilirim saygılarımla .....

BİR ÇİÇEK YETİŞTİRMEK

Gözleri kapalı elleri yumuk yumuk aglamaktan bile korkan geldiği yere yabancı küçücük korunmaya muhtaç bir bebek annesinden ayrılalı daha dakikalar oldu.. soruyorum annesine "adı ne olacak ?" Cevap düşündürücü "Bilmiyorum ki."

İşte o zaman tek bir soru var aklımda ... Seçme hakkı olsaydı yine aynı anne babayı seçer miydi ?

İnsanoğlunun yıllardır içinde olduğu bir yarış.Daha zengin daha prestijli daha güçlü olma yarışı.Bu yarış öyle bir yarış ki insana iyiliği sevmeyi sahip çıkmayı kucaklamayı unutturuyor.

Asla bizim olmayacak bu dünya.Unuttuğumuz en büyük gerçek bu aslında.Bir kızılderili atasözü diyor ki "Dünya çocuklarınıza miras değildir,aksine ödünç aldınız."

Savaşlar,güç yarışları,yok ne bilmemek .. İnsanlığımızı eritiyor.

 Yerine güce tapan bir cani kalıyor.İnsanoğlu elbette çoğalmak için dünyaya geldi.Peki ama nufüs yalnızca bir dizi rakamlar mı?Yoksa her biri bedene üflenmiş ayrı birer ruh, hayat ve beyin mi ?

Bir çocuk sahibi olmak ve ona sahip çıkmak hele de iyi bir insan yetiştirmek dünyanın en büyük yeteneği.Hele de dışlanmanın kavganın ve ayrımın bu kadar çok olduğu bir dünyada..

İki çocuk dünyaya geliyor farklı yerlerde .. Biri suya hasret,biri ilgiye ..Biri açlıktan ölmek üzere diğeri ise obezite sınırını çoktan geçmiş hastalıklarla boğuşmakta.. Biri hayatında hiç ampul görmemiş ,diğeri ise sanal dünya üzerinden istismar ediliyor ..Çocuk yetiştirmek gerçekten bir sanat. Dünyaya bırakılan bir iz. 

Şairlerin şiirleri,bestekarların besteleri,liderlerin ülkeleri ve daha niceleri .Hepsi çocuk yetiştirmek gibi.Hem narin hem de hırçın bir çiçek yetiştirmek gibi ..Gözleri kapalı elleri yumuk yumuk aglamaktan bile korkan geldiği yere yabancı küçücük korunmaya muhtaç bir bebek annesinden ayrılalı daha dakikalar olmuş.

Tek bir soru var aklımda ... Seçme hakkı olsaydı yine aynı anne babayı seçer miydi ?

Ben yine dünyaya gelsem yine kendi ailemi seçerdim .Ve umarım siz de öyle..

Hepimiz için dilerim çocuğuna "iyi ki " dedirten anne babalar oluruz.Ve dilerim hepimiz çocuk yetiştirmenin zorluğunu ve güzelliğini düşünerek bu yola gireriz .. Bu bir zaruret değil. 

Bu aile olmak için bir şart değil . Ama çok özel hissettirdiği kesin ..Ve eğer bir çocuk sahibi olamazsak işte o zaman çok daha özel birşey var ..

Yetim bir evlada anne babalık etmek.Bu işin kutsiyetini bilmeden düşünmeden onu yarı yolda bırakmış bir aileye ve kadere inat ona yoldaş olmak.Bu hepsinden çok daha yürekli ve kutsal birşey . O çocuk,sizin için ikinci bir şans .. 

Bir evlat doğurabilirsiniz ona anne babalık edebilirsiniz.Ama daha kutsalı sevmek zorunda olmadığınız,bakmak zorunda olmadığınız bir çiçeği büyütmek..İşte bence gerçek anne babalık budur. Size ait olmadığını inanan herkese inat sizden bir parça yetiştirmek . 

Lütfen bu gece uyumadan önce bir düşünün ..Hayatlara dokunmak çok kolay ama dokunmaya cesaret etmek çok zor ..