BİR ÇİÇEK YETİŞTİRMEK

Gözleri kapalı elleri yumuk yumuk aglamaktan bile korkan geldiği yere yabancı küçücük korunmaya muhtaç bir bebek annesinden ayrılalı daha dakikalar oldu.. soruyorum annesine "adı ne olacak ?" Cevap düşündürücü "Bilmiyorum ki."

İşte o zaman tek bir soru var aklımda ... Seçme hakkı olsaydı yine aynı anne babayı seçer miydi ?

İnsanoğlunun yıllardır içinde olduğu bir yarış.Daha zengin daha prestijli daha güçlü olma yarışı.Bu yarış öyle bir yarış ki insana iyiliği sevmeyi sahip çıkmayı kucaklamayı unutturuyor.

Asla bizim olmayacak bu dünya.Unuttuğumuz en büyük gerçek bu aslında.Bir kızılderili atasözü diyor ki "Dünya çocuklarınıza miras değildir,aksine ödünç aldınız."

Savaşlar,güç yarışları,yok ne bilmemek .. İnsanlığımızı eritiyor.

 Yerine güce tapan bir cani kalıyor.İnsanoğlu elbette çoğalmak için dünyaya geldi.Peki ama nufüs yalnızca bir dizi rakamlar mı?Yoksa her biri bedene üflenmiş ayrı birer ruh, hayat ve beyin mi ?

Bir çocuk sahibi olmak ve ona sahip çıkmak hele de iyi bir insan yetiştirmek dünyanın en büyük yeteneği.Hele de dışlanmanın kavganın ve ayrımın bu kadar çok olduğu bir dünyada..

İki çocuk dünyaya geliyor farklı yerlerde .. Biri suya hasret,biri ilgiye ..Biri açlıktan ölmek üzere diğeri ise obezite sınırını çoktan geçmiş hastalıklarla boğuşmakta.. Biri hayatında hiç ampul görmemiş ,diğeri ise sanal dünya üzerinden istismar ediliyor ..Çocuk yetiştirmek gerçekten bir sanat. Dünyaya bırakılan bir iz. 

Şairlerin şiirleri,bestekarların besteleri,liderlerin ülkeleri ve daha niceleri .Hepsi çocuk yetiştirmek gibi.Hem narin hem de hırçın bir çiçek yetiştirmek gibi ..Gözleri kapalı elleri yumuk yumuk aglamaktan bile korkan geldiği yere yabancı küçücük korunmaya muhtaç bir bebek annesinden ayrılalı daha dakikalar olmuş.

Tek bir soru var aklımda ... Seçme hakkı olsaydı yine aynı anne babayı seçer miydi ?

Ben yine dünyaya gelsem yine kendi ailemi seçerdim .Ve umarım siz de öyle..

Hepimiz için dilerim çocuğuna "iyi ki " dedirten anne babalar oluruz.Ve dilerim hepimiz çocuk yetiştirmenin zorluğunu ve güzelliğini düşünerek bu yola gireriz .. Bu bir zaruret değil. 

Bu aile olmak için bir şart değil . Ama çok özel hissettirdiği kesin ..Ve eğer bir çocuk sahibi olamazsak işte o zaman çok daha özel birşey var ..

Yetim bir evlada anne babalık etmek.Bu işin kutsiyetini bilmeden düşünmeden onu yarı yolda bırakmış bir aileye ve kadere inat ona yoldaş olmak.Bu hepsinden çok daha yürekli ve kutsal birşey . O çocuk,sizin için ikinci bir şans .. 

Bir evlat doğurabilirsiniz ona anne babalık edebilirsiniz.Ama daha kutsalı sevmek zorunda olmadığınız,bakmak zorunda olmadığınız bir çiçeği büyütmek..İşte bence gerçek anne babalık budur. Size ait olmadığını inanan herkese inat sizden bir parça yetiştirmek . 

Lütfen bu gece uyumadan önce bir düşünün ..Hayatlara dokunmak çok kolay ama dokunmaya cesaret etmek çok zor ..